تأثیر کاربرد برون زای آسکوربیک اسید بر برخی از تغییرات فیزیوشیمیایی مرزنجوش (origanum majorana l.) تحت تنش شوری

به منظور بررسی اثر آسکوربیک اسید (asa) به عنوان یک آنتی اکسیدان مهم در کاهش خسارات شوری، آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد، روی گیاه مرزنجوش انجام گرفت. غلظت های متفاوتی از asa (صفر، 100 و 200 میلی گرم بر لیتر) به صورت محلول پاشی روی گیاهانی که تحت شرایط صفر، 50، 100 و 150 میلی مولار نمک nacl قرار داشتند، به کار برده شد. به این ترتیب آزمایش مورد نظر به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در سال 1390، صورت پذیرفت. شوری به صورت معنی داری بر تمامی صفات فیزیوشیمیایی (نشت الکترولیت، محتوای کلروفیل، پرولین، کربوهیدرات کل، فعالیت آنتی اکسیدانی و ترکیبات فنولیک) اندازه گیری شده در گیاه مرزنجوش تأثیر داشت. نشت الکترولیتی از سلول های برگی در غلظت بالای نمک (mm 150) به بیشترین مقدار خود رسید. اما کاربرد asa (mg/l 200) ضمن محافظت غشا پلاسمایی از تأثیر منفی شوری، نشت الکترولیتی را در همین سطح از شوری، 52% کاهش داد. آسکوربیک اسید همچنین مقادیر کلروفیل کل، کربوهیدرات کل و ترکیبات فنولیک گیاه را در مجموع معادل 65، 60 و 38 درصد در مقایسه با شاهد افزایش داد. نتایج آزمایش نشان داد که آسکوربیک اسید می تواند ضمن افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه به بیش از 5 برابر شاهد، به نحو مؤثرتری از فعالیت رادیکال های آزاد تحت شرایط تنش شدید شوری جلوگیری کرده و به این ترتیب بقای بیشتر گیاه را تضمین نماید.